Dłuto "łyżka" V do drzeworytu PFEIL, kąt 60°, szer. 4 mm

Dłuta do linorytu i drzeworytu (Linoleum and Block Cutters) PFEIL - opis serii

Seria ta posiada krótką rękojeść, która pozwala na precyzyjne kontrolowanie ruchów. Dodatkowo dłuta charakteryzują się niewielkimi szerokościami ostrza, dlatego są one szczególnie polecane do płaskich projektów o dużym zagęszczeniu detali, jak drzeworyt, czy niektóre rodzaje płaskorzeźby. Do linorytu natomiast są stosowane wyłącznie proste dłuta z tej serii (rodzaj P).
Klinga wykonana jest z wysokiej jakości twardej stali, która jednak pozwala się całkiem łatwo ostrzyć. Nowe dłuta prawie zawsze są idealnie naostrzone przez producenta, dlatego możesz od razu rozpoczynać pracę.

Dłuto "łyżka" V do drzeworytu PFEIL, kąt 60°, szer. 4 mm - zastosowanie

• Do pracy zarówno w miękkim, jak i bardzo twardym i wymagającym drewnie
• Do wykonywania drzeworytu i płaskorzeźb o małym formacie
• Do najbardziej zaawansowanych i precyzyjnych projektów
• Dłuta typu łyżka przeznaczone są do pracy na powierzchniach wklęsłych o małej średnicy

Dla kogo te dłuta?

• Dla drzeworytnika
• Dla rzeźbiarza

Informacje techniczne

• Szczegółowe parametry tego produktu znajdziesz w zakładce Dane techniczne. ↑

• Dłuta PFEIL nie są odporne na korozję. Do ich zabezpieczenia polecamy olej służący do konserwacji stali - np. Olej uniwersalny BALLISTOL.
• Dłuta PFEIL prawie zawsze są idealnie naostrzone przez producenta, dlatego możesz od razu rozpoczynać pracę. Wskazówki dot. późniejszego ostrzenia znajdziesz w dziale PORADY/dluta-do-linorytu
• Profile zaprezentowane powyżej są wyłącznie poglądowe. Dokładne profile dostępne są w katalogu producenta

Polecamy

Jeśli chcesz, aby Twoje dłuta zawsze były idealnie ostre, pomocny będzie nasz Zestaw do ostrzenia dłut do linorytu, w którym znajdziesz zarówno wszystkie potrzebne akcesoria, jak i niezbędną wiedzę w formie prostej instrukcji.

Linoryt i drzeworyt to techniki graficzne należące do technik druku wypukłego. Drzeworyt jest najstarszą techniką graficzną, wywodzącą się z Chin, która dotarła na Zachód w XIII wieku; linoryt natomiast został wynaleziony znacznie później, dopiero pod koniec XIX wieku.
Techniki te polegają na tym, że na kawałek linoleum, bądź deskę, nanosi się rysunek, który odpowiednio wycina się za pomocą dłut. Tak powstaje matryca, której powierzchnię pokrywa się za pomocą wałka farbą, a następnie tworzy odbitki głównie na papierze. Obraz powstaje tylko tam, gdzie materiał nie został wycięty.

Do linorytu wykorzystuje się wyłącznie dłuta proste (rodzaj P). Końcówka ostrza jest półokrągła lub kątowa. Wąskie dłuta wykorzystuje się do konturowania, natomiast szerokie do wybierania tła.
W drzeworycie mają zastosowanie również dłuta wygięte (rodzaj A, L, N). Stosuje się także dłuta z płaskim ostrzem.

Więcej na temat dłut do linorytu, ich cech charakterystycznych, a także ostrzenia, przeczytasz w dziale PORADY.